Boekrecensie: Het laatste woord van Louisa Scarr

In 2025 ben ik onderdeel van de World of Thrillers boekenclub. Het eerste boek dat we lezen is Het laatste woord van Louisa Scarr. Dit is de auteur die ook schrijft onder de pseudoniem Sam Holland. Hoewel ik die naam zeker ken, heb ik nog nooit boeken van haar gelezen. Ik ben dus erg benieuwd naar dit boek!

Waar gaat Het laatste woord over?

Lucy Halliday werkt als hondenbegeleider. Samen met haar speurhond Moss zoekt ze gebieden systematisch af als er iets gevonden moet worden. Als ze opgeroepen worden om in de bossen Gallows Woods een lichaam te zoeken, heeft ze een naar voorgevoel. En nadat het werk erop zit kan ze het niet loslaten. Heeft deze moord iets te maken met de verdwijning van haar man Nico van enkele jaren terug?

De zaak wordt geleid door de nieuwe rechercheur Jack Ellis, die leiding geeft aan team Moordzaken. Jack heeft zo zijn eigen geheimen in het verleden, die hij onder de oppervlakte probeert te houden. En tegelijkertijd probeert hij afstand te houden van Lucy, die zich met zijn zaak bemoeit. Of heeft ze er toch iets mee te maken?

Wat vond ik van het boek?

Dit boek is de eerste uit een nieuwe serie over Lucy Halliday. Ik kan alvast verklappen dat ik erg benieuwd ben naar het tweede deel van de serie.

Scarr kiest een origineel perspectief door zich te richten op een hondenbegeleider. Meestal gaan thrillers over rechercheurs of forensisch specialisten, maar deze versie ben ik nog niet eerder tegengekomen. In het begin vond ik het een beetje moeilijk inkomen, want ik ken deze rol niet goed. Maar gedurende het boek leren we steeds meer over hondenbegeleiding en vond ik het echt interessant worden om over te lezen, ondanks dat ik niet per se groot hondenliefhebber ben.

Hoewel het boek goed wegleest en zeker spannend is, vond ik wel dat het wat bleef hangen in clichés. Iedereen heeft geheimen, iedereen houdt iets achter, de lezer tast ook lang in het duister over veel details. De dader vond ik weinig verrassend, hoewel het boek je heel knap steeds op het verkeerde been zet. Zelf trapte ik er niet in en was ik nogal teleurgesteld dat ik gelijk bleek te hebben. Maar ik weet dat er ook andere lezers waren in de boekenclub die wel in twijfel werden gebracht, dus dat ligt zeker ook aan de lezer.

Ik had ook niet echt een klik met Lucy, wat maakte dat ik in het begin niet echt meegesleept werd met het boek. Gelukkig voelde ik meer verbinding met Jack. Omdat het boek wisselt van perspectief keken we ook vaak mee uit zijn belevingswereld. Dit zorgde ervoor dat het boek voor mij interessant bleef. Na enkele hoofdstukken zat ik ook goed in het verhaal, ondanks dat Lucy niet mijn favoriete personage is.

Het boek leest lekker: korte hoofdstukken en een fijne schrijfstijl. Helaas worden er wel veel afkortingen gebruikt. Op zich geeft dat niet, maar ze kregen niet eerst een uitleg. Ondanks dat ik al talloze thrillers gelezen heb, zat ik toch heel vaak mijn hoofd te breken over wat ze nu bedoelden. Vaak kwam ik er wel uit, maar voor enkelen had ik zelfs de boekenclub nodig om erachter te komen. Dit haalde mij heel erg uit het verhaal en vond ik zelf onnodig.

Maar ondanks deze punten heb ik het boek snel uitgelezen en zat ik wel echt in het verhaal. Ik zag de dader snel aankomen, maar kon zeker niet alle mysteries in het boek snel oplossen en werd door enkele dingen echt nog verrast. Die zag ik dan pas één of twee hoofdstukken voor de onthulling aankomen, zoals ongetwijfeld ook bedoeld is in het schrijven.

Doordat enkele mysteries rondom Lucy die ik minder interessant vond opgelost zijn aan het einde van het boek ben ik wel erg benieuwd naar het tweede deel. Zeker ook door de originele invalshoek van de hondenbegeleider. Hoe gaan ze verder met een volgende zaak? Blijven Jack en Lucy samen hoofdpersonen? Ik hoop het van harte!